6e IJsselmeerronde 2004

< terug

Door bliksem, storm, regen en zon... (start en finish in Kampen | afstand 245 km)

Uitgestept in 16 uur 15 minuten 32 sec.

Afgestapt:

Foto's IJsselmeerronde 2004

‘... Het is half drie in de nacht en ik stap in mijn auto om over de slingerende Kamperzeedijk naar Kampen te rijden. In deze prachtige IJsseldelta is het overdag in de zon goed toeven, maar nu ‘s nachts is het een intimiderende plek om rond te rijden; elke minuut een paar bliksemslagen, hevige stortbuien en slecht zicht voor me, zelfs met de wissers in de hoogste stand.

Witte koppen op het gitzwarte water als ik de brug over rijd en me vervoeg op Plantage bij de andere diehards. Een organisatie crew dit keer van ca. 10 mensen en 6 windklievers met hun step klaar voor de start schuilen in een verlicht portaal van een winkel.

De start is 150 meter van de nieuwe stadsbrug in het centrum van Kampen en hier en daar een enkele kroegganger die zich afvraagt wat er aan de hand is. Om 04.00 uur moet de officiële start plaats vinden maar het regent pijpestelen. Dus we stellen de start even uit, want anders zijn de deelnemers binnen 1 minuut kletsnat.

De klok tikt het is 04.25 uur en steeds meer mensen vragen me wat er nu gaat gebeuren. Het onweer hangt nog steeds boven de stad. Om 04.30 uur gaan we van start, met de nuchtere stelling: als het weer niet verbeterd dan is er ook geen reden om verder nog uit te stellen :)

In de regen en het donker stellen onze 6 IJsselmeerklievers zich op voor de startfoto 2004 en na het aftellen verdwijnen ze met de volgauto’s de IJssel over. Precies een minuutje na de start komt er weer de zoveelste hoosbui vanaf het Ketelmeer over en ja hoor de deelnemers en onze berijder op de volgmotor (Hans) zijn in 1 mum kletsnat. Het is bijna onmogelijk om video omnames te maken. Wat ik ook probeer alles beweegt. De auto beweegt, de lantarenpaal zwiept in de wind. Zelfs als ik de camera op het asfalt zet heeft de wind er nog steeds vat op. Vergezeld door harde wind, bliksem en water rijdt onze IJsselmeercologne in het donker over het Kampereiland richting de opblaasbare stormkering die ons gebiedje bij hoge waterstanden moet redden :).

Vlak voor de brug gaat mijn mobieltje en klinkt aan de andere kant een onzekere vraag: ‘uhh wat gaan we doen? kappen denk ik maar he?..’ Bij de overige volgwagens is er twijfel ontstaan of dit wel uit te rijden is voor de deelnemers. ‘Nee, ben je gek deurgoan...!’ blér ik vanuit mijn warme droge auto door ‘t mobiele bel-ijzer. Echt zeker er van ben ik eerlijkgezegd ook niet, maar goed we kunnen het toch altijd eerst es aanzien. En als halfweg blijkt dat niemand meer stept, ja dan is het toch te zwaar

... Eenmaal in de Noord Oostpolder wordt het iets lichter en zakken de donderslagen weg. De regen en wind houden aan. Na elke ca. 25 km stoppen we kort om even te eten, kleding te verwisselen of voor andere zaken. Eenmaal in Gaasterland breekt het zonnetje zelfs door, maar de wind blijft maar beuken. Bovenop een dijk probeer ik wat videobeelden te maken, maar wederom tevergeefs. Alle zes deelnemers klieven door. Het is wel heel imponerend te zien hoe de zes ‘an group’ dit doorstaan. De meeuwen boven me zweven op de harde wind en de steppers komen langzam krom gebogen door ‘t Friese land voorbij langs de IJsselmeerkust. Ironisch genoeg moet het zwaarste stuk nog komen: ‘de Afsluitdijk’ ; 32 km horror, mentale afbraak en psychische stepdrama.

Na 120 km zwoegen de eerste opgever! Hermien moet er aan geloven. Een ANP fotograaf maakt een foto van haar waar bij ze afgemat op de grond zit te balen op het asfalt en getroost wordt door haar vriend. ‘Oh mooi gezicht, wat een dramabeeld...’ mompelt de fotograaf, zichtbaar in zijn sas. 35 Km verderop moet ook Roel van der Velde de strijd opgeven. Nog maar 16 Jaar oud en zijn eerste poging om de IJsselmeerronde uit te rijden is voorbij. Ach ja met zulk weer, volgend jaar een nieuwe ronde met nieuwe kansen.

Over de helft De condities worden na de Afsluitdijk ietsje beter. De wind blijft en makkelijker wordt het voor de rijders niet, maar goed voor de mensen in de volgkaravaan lijken de condities zichtbaar milder (niet zo horror achtig als in de vroege ochtend, waarbij je in de flitsen van het onweer een groepje kletsnatte doorzetters elke keer voorbij zag flitsen).

Gerrit-Jan Beldman, onze voorzitter, die tot nu toe alle moderne IJsselmeeredities uitgestept heeft (dit was zijn 6e) blijkt tijdens de tocht blaren op zijn voeten te ontwikkelen. Continue met natte sokken steppen dat kan rare dingen met je voeten doen. Voor de mensen die dit in de toekomst willen voorkomen hier een tip: er zijn sokken op de markt die redelijk waterdicht en toch ademend zijn.

Sealskinz is bijvoorbeeld zo’n merk dat total blockers heeft (waarbij je gewoon in een bak met water kunt gaan staan) maar ook semi blockers en andere sokken. Prijzig zijn ze wel maar goed (ook ideaal voor stepslee tochten met water op het ijs).

Maar goed dat de mensen van Amica Manu er bij zijn vandaag. Professionele sportmassage en verzorging (www.amicamanu-sportverzorg.nl). Die mensen zijn goud waard bij zo’n zwaar evenement als dit. En de Amica Manu-ers blijven tot aan de finish in de karavaan paraat. Zeker één van de waardevolste sponsoren van stepteam West Overijssel het afgelopen jaar. De deelnemers worden één voor één weer opgelapt en weer op de step gezet. Zo ook Gerrit-jan voor wie dit zeker één van de zwaartste stepevents ooit was (en dat met zijn lange erelijst van twee 24 uurs records, 10 Elfstedens en 6 IJsselmeerrondes van elk 245 km stuk). In Gerrit-Jan’s woordenboek komt het woord ‘opgeven’ niet voor. Al hoewel het dit keer wel ‘close’ was, denk ik.

Tegen het begin van de middag rijd ik weer terug naar de start/finish lokatie in Kampen om voorbereidingen te treffen voor de finish. Op het fullcolour festival in Kampen (de finishlokatie) is het ook niet echt windstil. Hoewel beschut tussen huizen en bomen waaien de standjes ons om de oren en besluiten we wijselijk om de grote opblaasbare Amnesty kaars (4 meter hoog) maar in de auto te laten. Deze zou linea recta in de lucht zijn gegaan. Zelfs de banners en vlaggen gaan alle kanten op. Onze partytent zekeren we aan 3 zware ijzeren hekken en zelfs deze presteert het om af en toe bij een vlaag geheel los van de grond te zweven.

De finish Met spanning wachten we af of we nog steppers in Kampen binnen zullen zien komen. De berichten uit de karavaan liegen er ondertussen niet om. Om 20.45 uur is het uiteindelijk toch zover en steppen vier witte en afgematte steppers het festivalterrein op na zeker de zwaarste IJsselmeer editie ooit! Gerard van Oorschot (stepteam Made), Marco Grevel, Martijn Dashorst (stepteam Heerenveen) en Gerrit-Jan Beldman (stepteam Selles Kamperzeedijk) staan met een brede vermoeide grijns in kampen met hun gouden medaille om de nek. Ze wisten in een tijd va 16 uur, 15 minuten en 32 seconden de loodzware 245 km uit te steppen. Geen record maar we zijn als organisatie dolblij dat er steppers de finish gehaald hebben.

De snelste tijd ooit op de IJsselmeerronde blijft dus staan om 13:50;26 door Andre Visscher en Peet de Graaf gestept in 2003. Bij de dames is de snelste tijd ooit 15:58:00 gestept door Hermien Koers in 2002. Na afoop wordt de woonkamer van onze hoofdredacteur omgebouwd tot een massagecentrum en krijgen alle deelnemers een nabehandeling van Amica Manu om het herstel zo optimaal te laten zijn in de dagen er na.

Tijdens het event werd natuurlijk weer voor Amnesty gestept. De strijd om de mensenrechten wereldwijd. Verder dank het masseursteam van Amica Manu die deelnemers onderweg tijdens de tocht en bij de finish hebben verzorgd. Ook dank aan de helpers, de deelnemers en de mensen van het fullcolour festival en Amnesty International (en aan Gerben voor het omdopen van zijn woonkamer tot IJsselmeer ‘massage room’). Het totaalbedrag dat is binnengestept ligt rond de 450,20 euro voor Amnesty. Onze dank voor de steppers die geld hebben ingezameld voor de strijd voor de mensenrechten!

Deelnemers aan de finish:

Afstand: 245 km
Start Kampen: 04.30 uur
Finish Kampen: eerste en enige vier om 20.45 uur

Organisatie editie 2004
Met dank aan de vele supposten en mensen in de karavaan, op start en finishlokatie.

Met dank aan de helpers: Hans, Arnold, Eric, Pieter-Jan, Andre, Gerben, Joke, Marja, Thijza en iedereen die we vergeten zijn te noemen, natuurlijk ook dank aan het massageteam! Amica Manu Sportverzorging en dank aan de evenement sponsoren en de sponsoren van de deelnemers voor Amnesty! -Jongerenwerk Kampen ('t Ukien), de Amnesty International groepen die meewerkten en de Nederlandse Autoped Federatie.

(Foto Koen Suyk - ANP) Gerard van Oorschot en Martijn Dashorst op de Afsluitdijk zaterdag 3 juli 2004 tijdens de IJsselmeerronde

(Foto Koen Suyk - ANP) van GerritJan Beldman, Marco Grevel, Hermien Koers op de Afsluitdijk zaterdag 3 juli 2004 tijdens de IJsselmeerronde

Klik hier voor foto's gemaakt door begeleiders karavaan.